Bir gülüşünü ezberleyip
Bin geceyi uyuyamadım.
Aşk dediğin, senin için şarkıydı...
Benim için?
İçimden ağlamak geliyor,
Ama ağlayamıyorum.
Gözlerim ıslanıyor,
Ama ağlayamıyorum.
Belki de ağlamak,
Ay ışığı hiç bu kadar parlamamıştı gözüme,
Gözüme evet, ama kalbime değil.
Çünkü bazı ışıklar,
Sadece dışarıyı aydınlatır;
İçimi değil.
Duygularımı yönlendirecek bir kuzeye…
Kalbim, rüzgârın savurduğu bir yaprak gibi savruluyor
Bu karanlıkta.
Yalnızca içimde çırpınan hislerim var.
Bir pusulaya ihtiyacım var bu gece;
Sonsuza dek parlayacağına söz verirsen,
Kaybolan yıldızlar değil, sen kalırsın içimde.
Yıldızlar geçici, söner,
Ama senin gibiler...
İnsanlar gece onlara bakar. 💕
Nefret benim sağ yanım,
Sol yanımda dur, geçme beni.
Beni kendine istediğin gibi sor,
Ama benden başkası yok.
Bir gökkuşağı ararım her fırtınadan sonra,
Yanıyor ruhum, içim, feryadım...
Kalbim taşıyamaz oldu seni.
Yanıyorum...
Küllerime sığınıp,
İçimdeki enkazda ağlıyorum.
Bana yıldızlar kadar uzak olsan da,
Her geceyi seninle tanımlıyorum.
Her gökyüzünde seni düşünüyorum.
Gece dediğim şey:
Gözlerini görmediğim karanlık.
Gözlerin...
Sanki bakınca bütün dünyayı susmaya ikna ediyor,
Sadece ikimizin sessizliğini dinliyorum...
Islanır gözlerim,
Gözü okyanusu anlattığında...
Sen gidersen,
İçim hâlâ sana yaslanmakta.
Bunu anlamlandır:
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!