Olabildiğin en uzka yerde olsan,
Her an yakınımdasın bunu bil.
Hiç göremeyecek bile olsan,
Gözümü kapadığımda, kollarımdasın bunu bil.
Varlığını bilmek en büyük mutluluğum,
Duy sevgili duy şu yürekteki sesimi
Düşmekten korkarım sıkı tut ellerimi
Yabana atma sakın beni ve sözlerimi
Aşkım kutsaldır mümin ve kuran gibi
Aklım çıkıyor senden haber almayınca
Hak rahmetinden hiç sual olunmaz
Nura gark olan adem unutulmaz
Kalem ile yazılır, anlatılmaz
Sözlerde kalmaz o nimet incinir
Gönül sevdası gül ile bülbüldü
Bir gün olurda biterse bu yanık sevdan
Acıtırsa yüreğini sakın sen ağlama
Tutuşturup güzel şu yüreğini dağlama
Zindana çevirip,hayatına sakın kıyma
Yunus derviş ol gönülden gönüle dolan.
Yazdığım hasret şiirlerini çöpe atsam
Adını unutup bir daha hiç anmasam
Bitti artık sende ben tükendim desem
Sana dönmeyeceğime yeminler etsem
Bu sevdam biter mi bitmez mi bilmem
Hayal et
Hadi şimdi yüzleş korkularınla
Sönük umutlarınla
Yalın olsa da gerçekler
Belkide seni sonsuz acıtır
Hadi canım sende bir mektup yaz sonbahar gelmeden kalbe
Çok değil bir kaç satır olsun hasret koksun ve satır aralarına
Kurumuş gül yaprakları,bir kaç damla akmış gözyaşın olsun
Geçmişten bahset o eski anılardan,her ayrıntıyı bana tek tek hatırlat
Öyle-ki yazdığın her satırını okurken hıçkırıklara boğ beni,durma ağlat!
Gözyaşlarım aksın durmasın çağlasın,her damlası yazdığın satırları
Canım sana anlatamadım kendimi
İfade edemedim şu yüreğimdeki hislerimi
Sensiz döktüğüm masum gözyaşlarımı
Sana olan tutkulu,özlem duyduğum aşkımı
Sensiz ne kadar yanlız biri olduğumu
Bak haykırıyorum dinle,duy şimdi beni
Yalan dünyada güllerden bir gül deremedim
Çok sevdim ama ben muradıma eremedim
Kadir mevlam dedim,ne çok ağladım, inledim
Yandım ama ömrümü yoluna seremedim
Ay oldu yıl oldu ömründe zamanı doldu
Sevdadır bindiğim dümeni kırık sandal
Bilmiyor musun tutunduğu sensin o dal
Her zaman yüreğimdesin ne olur çıkma!
Sonsuzum ol ebedi sen aşkım orda kal!
Bir gün olur da sönerse şu gönül fenerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!