Bir kadını düşünmek
Görmeden bilmeden tutabilmek elini
Hoyratca sevmeler varken
Korkup kacıyor zamansız
Bir anda ciziyor üstünü
Güvensiz kararsız duygular bütünü
umut yok
mutluluk yok
sevmek sevişmek yok
karabulutlar çökmüş
güzel diyarlarıma
silinmez yaralar açmışlar
bir çocuk yaşında ki anılarıma
Gözlerimi bağlamışlar
kollarımda zincirler
bir umut yok
Aşılır sanıyordum
beraber yaşamayan yıllar
galiba çok geç kalmışım çok
Cevrilmiş ruhun kalelerle
İçte bir isyan
Yanıp tutuşan şehrinin sokakları
Akıyor en derine doğru nehirler
Ruhun bedeninde hapsolan
Kaçamak tutkular seni sen yapan
Deli dolu geliyorsun bana
Aklında milyonlarca düşünce
Bir kenara koyalım
Bırak beni ruhunun
Derinliklerine dalayım
uzandı yanıma kırmızı rujlu kadın
dudakalarından öpsem
her yerim kızaracak
çıkardım üstündekileri
tenin kor olmuş
dokundukca yandın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!