Nefesin yoktu yanımda
düşündüğüm geceler boyu
Gelmediğin zifiri karanlıklar
içime hapsolmuş çıkmıyordu
Nefesin ruhuma konan bir güvercin
Ben kimseye bakamadım
Bu yaralı gönlüme kimseyi alamadım
Senden başka yare yar diye bakamadım
Kendime bu hayatı mezar yapmışım bedenimide
Mezar taşı
Yolları aştım ben
Denizleri geçtim
Gökyüzü vardı bir tek
yalnız kalmıştım
Ruhumun istediği,kokusu ve sözleriydi
Garipçe adım attım işe gidiyorum
Sabah güneşimle birlikte.
Daha yüzüm kurumadan çıktım evin kapısından.
Kahvaltıyı hızlı hızlı adımlarla yaparken
Çayım, yağan yağmur gibi
Sımsıcak akıyor şakaklarimdan.
İnsan ya hani.
Memnun kalmışlığı yok.
Sıcaktır çok sıcak der.
İyiler birikir en iyisi der.
Sorar soruşturur en mükemmeli arar dili
En iyiyisini tam bulur
Hayatın bir yol olduğu belliydi
Engebeli yokuşlarda soluksuz adımlar..
Dört mevsimi yaşıyorum aynı günde
Sevgiler ekiliyor, büyüyor, soluyor. Kahvelerde
Storilerde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!