Öylesine alışmışım ki gözlerinin kokusuna
sezgisel tüm yansımalar seninle dolu
Yokluğun asılır acılarla bir olup kirpiklerime
ve ardından
kasvetli bir hava sarar şu yaşlı kordonu,
sızlamayan bir tek yakası kalmaz artık İzmir in
Şöylebir bakın bakalım çevrenize
Ya da umutlanmadan aynadaki halinize
Kahrolmadan ölebilecekseniz
Hesapta vermek zorunda değilseniz kimseye
Söylenecek birşey kalmamıştır
inanın Zat-I Şahsiyetinize..
Sevgisi çalınmış bir mahallenin
Küf kokulu odalarındaki
çatlamış camlı pencerelerin paslanmış menteşe sesleriydi ninnimiz,
Bahçedeki ısırgan otlarına hayran,
özgürlüğe olabildiğince doğurgan
ve çıkmak istedikçe saksısından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!