Ömer Kaplanoğlu Şiirleri - Şair Ömer Kap ...

Yaşamın menüsünde yeterince acı var
Hemen her öğününde zoraki bu ikramlar
Bende mi kalemimden acı sos damlatayım
Rahat bırakın beni ben aşkı anlatayım

Ömrümün bu çağında aldığım en son ibret

Elini vicdanına koy ve düşün
Kötü bir kader midir? Yalnızlıklar
Can, cana meftunken ayrı düşüşün
Din, iman vicdanla ne ilgisi var
Var kabul ederlim ama ve kadar?

TUTUŞUR GÖNLÜM
Yar seni nasıl özlerim
Tutuşur gönlüm, tutuşur
Görmeye dursun gözlerim
Yatışır gönlüm yatışır

Ümidim Yok Diyemem
Yaşamak için lazım
Desem ki bekleyemem
Kadere geçmez naz’ım.

Her kapıda gözüm var

Dilimden Tek Dökülen Üç Heceli Bir Kelime
Tercüme –İ Ahvalime Kararmış Ruh Halime
Hatama, Günahıma, Dünüme Ve Bu Günüme
Boşa Geçen Ömrüme Üzgünüm Ah! Üzgünüm

Hayat bu, iki yüzü var
Gâh güldürür, gâh ağlatır
Senin kefende neler var?
Tartının neresi ağır?

Ana, baba, eş, dost, çocuk

Kalmadı ki kaçamaktan başka yol
Bu hal beni harama mecbur etti
Kaç kez dedim üçten dokuza boş ol
Sessiz çığlığımı duymadın gitti

Zaten bir yuvam var benim kalbimde

Kafayı takarsan her yerde sorun var.
Her şeyde güzel bir yön bulmak lazım
Yürekler sızlatan binlerce durum var
Yıkılmadan dim, dik durmak lazım

Beterin beteri var, görüp ibret almak

Hayran kaldın gelişini süzerken
Kalbimin ritmiyle ayak seslerin
Bir an kaybolmuşum Ona bakarken
Suçüstü olmuşum, ne bileyim ben

Gözü kaşı mısra, mısra dizilmiş

Gözlerine Göz Değmemiş
Kalpten Işmar Almamişsin
Bakanlar Seni Görmemiş
Bakar Köre Aldanmişsin

Dudaklarinda Matem Var