İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
ÖMER GÜMELİ
(Kendi Kaleminden)
Dünya, 1970 kışına merhaba dediğinde, anacığımın sancısı 14 Aralık’ta kendi dünyasına
beni müjdelemişti. Yolculuğum Anadolu topraklarında, yokluk içinde başladı. Köylüydüm;
fakirlik ve mahcupluk yıllarımdı. İlk mektepten sonra “Parasız yatılısın!” dediklerinde; kentim
Denizli'deki izbe bir okul pansiyonuna taşındım. Henüz çocuktum. Bir kız kardeşimle birlikte
iki kardeştik. Karındaşım benden bir yaş küçüktü.
Esnaf bir baba ile ırgat bir ...
Ben de Aydın Nazilli kökenliyim. Hemşeri sayılırız. Birbirimizin şiirlerin okur ve yorumlarsak iyi olur. Dost selamlar.