Ze evin zebanisi
Cehnemin öz canisi
Zebani ere dedi
Gel diyek zer manisi
Er demiş eze sakın
Ay dedim nokta koyam
A dedi nuhta muyam
Ba nuhta ilim dedim
De ilim ben de duyam
Nuh ada nokta nokta
Sükutla sükun geli
Geli mah esi yeli
Taamım gerçek taam
Vaadim der iyeli
Kor eşi cimle kafa
Der rüya gökte hayat
Hayatta arya dayat
Uday uzaya çıkıp
Söylemiş taya bayat
Tay dedi adım ziya
El alem adem cemi
Mah lemde elif şemi
A yıldız lam hilale
Mim yazdı ilim gemi
Yetmiş bir gemi hazır
Kurt anı kurdu halle
On evdi kurt mahalle
A demiş on bayrağım
Konuşur aynı dille
On evde kurdun sini
At suya özü uzar
Uz dedi atım kızar
Uz oğul kurt inine
Sal ile her yıl sızar
Ay oğul kurda sıla
Özüm kur ana yurdu
O adem evi gördü
Ayana üzüm verdim
O benden bağı sordu
Gir ana üzüm bağa
İsrafil suru turka
Ba çalı arka arka
Der şubat ayı geli
Şöförüm geçsin çarka
Şöföre korna kuran
Ocakta ruhum yanı
Ah tenim zati kanı
Ay zaman adem dedi
Ateşin yaktı tanı
Ay dede temir ağa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!