Resmini gördüm de dağlar yıkıldı,
Söndürdüğün ateş yanarmış meğer.
Sanki can evime kurşun sıkıldı,
Namlular kurbanı tanırmış meğer.
Gidişin bir bozkır oldu içimde.
Açtığın yarayı çoktan kapattım;
Dağında bir ceylan olmadım farzet.
Ellerim elinde hiç tutuşmadı,
Gönlümü ateşe salmadım farzet.
Farzet hiç açmadı gonca gülümüz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!