Yıldırımdan korkardın yağmurlu havalrda,
Oysaki yıldırımın ta kendisiydin,
Kalbime düştün ve gittin.
Bir selam bile vermiyorsun şimdi,
Şimdi bekliyorum bir bebeğin annesinden süt beklediği gibi
Muhtacım sevgine, ilgine,
Eğer karanlık o kadar korkunç olsaydı,
Gölgeler isyan ederdi.
Evet karanlık korku verici değil,
Sakinleştiricidir.
Bir insan kendini karalara yaslara boğuyorsa
Bilki bu yalnız kalmak istediğindendir.
Ben insanlara güvenmem
Saatime güvandiğim kadar.
Çünkü saatimin en fazla pili bitebilir
Oysaki insanda bitecek
O kadar çok şey vardır ki,
Şeref, haysiyet, onur...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!