İkiside;
Tutkulu bir aşk'ta
arzulu kutuplardı,
tek başlarına...
Bilinen;
O belki de;
Fırtınaya tutulmuş bir aşka,
kayalıkları gösteren,
deniz feneriydi..
O belki de;
Bir sonraki dalganın süpüreceği,
sığ bir sahilin
sudaki köpüğüydü..
O belki de;
Beraber yapılmış,
kumdan bir kalenin
yıkılmayan çocukluk hayaliydi..
Bilseniz ki O;
Kendini okyanusta hisseden,
bir yudum sudaki,
yalnız kuleydi...
İki göz oda,
eski bir ahşap evdi.
Tek olan anahtarı da;
Bilki, sendeydi...
Açılmışken kapılar
Tek nokta koysaydın,
sözlerinin sonuna;
Anlardım, herşeyi bitirdin.
Üç nokta koysaydın,
cümlelerinin bitimine;
Yoktu şimdi,
o eski gülmelerim..
Çoğalmaktaydı,
gözaltı çizgilerim..
İsteme artık;
Yoktu şimdi,
o eski gülmelerim..
Çoğalmaktaydı,
gözaltı çizgilerim..
İsteme artık;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!