Dost olan dost gönülde yaşar
Ayrı kalınca gönülden dost
Kalpte başlar ince bir sızı
Göz kapakları oynaşır kıpır kıpır
Ağlarsın tek başına kuytu köşelerde
Mutluluğa kanat açan yüreğime
Örümcekler ağlar kurmuş
Yemişlerle bezenmiş gönül bahçemde
Anılarımın kökleri toprakta dalları kurumuş
Elleri nasırlı,
Bedeni hep yorgun,
Pehlivan yapılı,
Osmanlı babam.
Ömrün hep ziraatle geçti,
Irmak kenarlarında oyunlar oynardık
Ateşler yakardık,köz köz
Sütlü mısırlar yerdik süt süt
Arabalar yapardık küçücük kabaklar çalarak
Sonra çimerdik cevizdere deresinde
Nasıl gelip geçtiniz
Koskoca gün dolu,ay dolu
Saat dolu yıllar
Zamanın çarkı öyle dönmüş ki
Öğütmüş gençliğimi mısır taneleri gibi
Saçlarımı aklar sarmış,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!