Yakmışım Deniz deryayı yine,
Salmışım okyanusa karabatakları,
Silkelemişim yosunları tohum misali enginlere.
Koparmışım aklımla yürek arasındaki asma köprüyü.
Yine boranlardayım bugün.
Bensizim, bentsiz üstelik.
İnsan meğerse sevdiği zaman yaşıyormuş,
Sevdiği yanındaysa nefes alıyormuş,
Ben ne zamandır bir ölüyüm,
Kurumuş bir nehir yolcusuz yol say beni.
Yüregini sermaye yapıp hayata direnmeye
Çalışan bi CAN; bazen koparılmış çiçeklerde
Bazen ağlayan Gözlerde gör beni.
AMA sorma 'SEN KİMSİN' diye? ? ?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!