Bari siz göçmeyin kuşlar
Şurada yaza az kaldı
Artık açın çiçekler
Şurda güze az kaldı
Aldılar herşeyimi elimden
Bir şu türkü, bir saz kaldı
Ve göğüs darlaşır
Yük ağırlaşır
Kervan yürümez
Sırlar peydahlanır
Dostlar azalır aheste aheste
Yürek burkar geceler
Kıyamet kopuyor bodrumlarda
Ciğer karartıyorken rutubet
Göz karanlığa alışmış
Ama akla kara seçilmiyor
Ne yaptiysam nafile
Şu felekten geçilmiyor
Şakaklarıma vuran dipsiz korku
Merhametsiz bir toprak kokusu
Yanık sesle bir sela
Samimiyetsiz mezar taşı
En kotu çıkan resmim
Ahlar ve vahlar
Kafam patlıyor
Gözlerim kısık
Ağzım kuru
Konuşmak istemiyorum ama
Son sözüm hazır
Yersiz duygular hücum ediyor
Yalnızlık kemiklerimi sızlatırken
Ciğerlerime dolan hüznü soluyorum
Soğuk bir şafağın başında
Sanki güneşi ben doğuruyorum
Öyle acıyor, acıtıyor
Yüzüm buruşuyor
Bugün farklı
Aldığım nefes ağır geliyor
Yolda tekmelediğim taştan bile ümidi kestim
Gökyüzü yakın, sırlar fıtık ve can ucuz gibi
Yorgunum
Rahmet yağar gökten
Doluşur gönlüme
Belirir bir bulut
Hüzün düşer gölgeme
Yerler çamurlu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!