Yok benim sınırım, yok benim çizgim !
Ben en yakın göğe, yıldızlar dizdim !
Dünya yollarında, epey yol gezdim !
Bir ben var içimde, benden de öte !
Esenlik eyledim, yanan ateşi !
Gönül bin yol aşıp, sona yanaştı
Hatta ondan öte, sonu da aştı
Gönlümün deryası, aşk ile taştı
Semâda ben varım, yeryüzünde ben !
Bütün karanlıkta, gece içinde
Olmadı sözlerin, her şeyden sonra
Onca muhabbetten, hayalden sonra
Dün akşam ettiğin, sözlerden sonra
Artık özrün bile, bir değeri yok !
Bir rüya gibidir, yaşanan günler !
Kuşluk vakti kadar, bütün ömürler !
Hakikati bilmek, istersen eğer;
Sınavın sonuna, dakika kaldı !
Issızlığa düştüm, şu genç yaşımda
Hatta daha önce, yolun başında
Bir dostu ararken, yanıbaşımda
Âlem’e seslendim, duyan olmadı
Yûsuf’un yanında, o kuyudayım
Tüm yalnızlığında, her ânındayım
Uzakta değilim, en yakındayım
Yûsuf’un gözleri, göremez beni !
Yûnus’un yanında, balık içinde
Erdi hâlim aşktan nâra
O nâr ki cân katar câna
Akıl ermez bu esrâra
Hâlim üstüne hal mi var ?
Pek aradım ben pek beni
Toprağın içinde sanma sen beni
Dışındayım kabrin diri bil beni
Cümle alem öldü bilirken beni
Hiçbir gün hiçbir an ölmedim ki ben !
Değmedi özüme ölüm meleği
Bazı anlar dert taşıyan
Buhrân ile günler aşan
Hata ile zünnûn olan
Suretimdir ancak benim
Gözler ile görülen ben
Beni yapayalnız, zannetme sakın !
‘’O’’ şah damarımdan, daha da yakın !
Yalnızlıklar câna, etse de akın
Ben hiçbir şekilde, yalnız değilim!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!