Ömer (döngeloğlu) Hoca

Kim göçmedi bu âlemden
Göçtü gitti Ömer hoca
Dostlar ağlıyor elemden
Uçtu gitti Ömer hoca

Yıllar yılı sohbetiyle
Sımsıcak muhabbetiyle
Erenlerin himmetiyle
Coştu gitti Ömer hoca

Rasûlullah aşkı ile
Ehl-i beytin şevki ile
Sahâbenin vecdi ile
Koştu gitti Ömer hoca

Herkesler gibi yârından
Ahbâbından yârânından
Dârul fenâ diyârından
Geçti gitti Ömer hoca

Gitmediği yer kalmadı
Sıkmadığı el kalmadı
Dökmediği dil kalmadı
Sustu gitti Ömer hoca

Kimseyi kırıp dökmedi
Gerçeği eğip bükmedi
Tâğûtlara diz çökmedi
Çaktı gitti Ömer hoca

Gâh ağladı gâhi güldü
Kâmil müslüman bir kuldu
Gün geldi vâdesi doldu
Soldu gitti Ömer hoca

Hastalıkla cebelleşti
Giderken de güzelleşti
Duâlaştı helalleşti
Yaktı gitti Ömer hoca

Çektikleri kefârettir
Mertebesi şehâdettir
Bu ne büyük saadettir
Erdi gitti Ömer hoca

Fakîr sil artık yaşını
Toparla dünyâ işini
Tamamladı gelişini
Döndü gitti Ömer hoca