Ömer Dilsoz Şiirleri - Şair Ömer Dilsoz

JANDA

Janda! ...
Dengê şevê bi ser min de tê;
Xew diçe ji welatê min.
Li ber pencerê tava heyvê,

Li ser asoyên zirav
Digel helesorka berbeyanê
Awirên min ên vala dişkên
Li valahiyê dinêrim
Heçko tiştekî min winda bibe
Li te digerim

Nameya min ji çiyan re. Ji bêhna axê, ji dengê avê, ji tîna rojê re… Nameya min ji evîndara min re. Ji gula çiyan re. Ji stêrka berbangê re. Ji ava ber keviyan re. Ji axa ku ew girtiye nava xwe re. Ji axa ku bêhna wê jê difûre re. Ji wan kulîlkên li ser girê axê şînhatî re… Ji wê re… Ji çi tiştê ku bêhna wê, tîna wê, pêjna wê jê tê re! ... Ji dilê min re; ji dildara min re…

Çiya bilind in û li çiyan dinêrin.
Qontêra çiyan tev bi zinar û şikêrin
Danê sibehan heta danê êvarî
Min çav bi rêka te ve kor kirin

Min pîva, min hûnand
min êş li bêndera dil kirin
dil hêra, dil gêrand
dil bo te evîn pîr kirin

2004.11.2004

omer dilsoz

1
ew ezê ku di kûratiyên 'min' de veşartiye
ewê ku 'ez' wî nas nakim
ewê bo min biyanî…

Bir düş görüyorum
ince bir hayalin koynunda
bir çocuk masumluğunda
ve bırakıyorum kendimini
o masum düşün kucağına

Neresinden tutulur ki yalnızlığın?

Omer Dilsoz

Deprem korkusu gibi
Hani gece yarısı ansızın çökünce üstüne

Piştî te,
Gotinên min miçiqîn,
Sohbetan tama xwe winda kir.
Êdî ez nema çûm ber awêneyê,
Nema kenî nava çavên min
Êdî min kelecan ji bîr kir.

Omer Dilsoz

Of aynalar of!
Yıllardan sonra
Seni ele verir aynalar
Yüzündeki o derin hatlar

Wekî zarokê ji şîr vekirî,

na na,

wekî berxikê dev bizmêk-kirî