Yaşıyorum deli dolu
Bu hayat benim bitene kadar
Yıldızlar benim Ay benim
Gözlerimi kapayıncaya kadar
Bazen hüzünlenirim afiften
Hüzünlü bir günün ardından
Yıldızlar yağacak bu gece
Gün düşman geceler dostum
Akıttığım gözyaşlarım kalbimde
Haydi çık gel hayellerden
Saat yine oniki oldu
Vakit gecenin bir yarısı
Her gece olduğu gibi
Yine uykusuz gözlerim
İnat ediyor uyumuyor
Yaşamaktan yorgun düşmüş
Ben ortada dört bir yanımda sevenler
İyi gün kötü gün dostlarımla ile beraber
Sevenlerim gözü yaşlı üzgün ağlamaklı
Riyakarlar arkamdan üzgünmüş gibi
Uğurluyorlar beni son yolculuğuma
Dünyam Karanlık boş, Kabir Karanlık hoş
Yine yanlız kaldım bir başıma
İçimden geldi aşk yazıyorum
Ne sen varsın içinde nede ben
Yanlız hayelin var hayellerimde
Solmuş güller dumanlı dağlar var
Yapraktan düşen bir çiğ damlası gibiydin
Aktın ateş misali düştün yaralı gönlüme.
parçalanmış kırık damım, tüten bacam oldun
Bir gariban, avere yanlız bir başıma garip ben
Karanlık dünyamın ışığı solmayan güneşimsin
Karanlık kalmış ruhumda
küçücük bir umut ışığında
Ben beni arıyorum bende
belkide aradığım başka bedende
kimbilir sen bende ben sende
Ben beni arıyorum bende
Kuru simidi çaya banıp yemeği
Dokunamayıpta hayellerle yetinmeyi
Fakirliği bilirmisin sen
Soğuk gecelerde üşüyüp titremeyi
Olmayanı varmış gibi canının çekmesini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!