Ömer Burçin Özkişi Şiirleri - Şair Ömer ...

Koşuyorum peşinde
Yirmi dört saattir mesaim
Tam bitti derken hasretlik
Saliseler saniyeye yürüyor
Kayıp gidiyorsun ellerimden
Nefesim kesilirken az daha

Göğü ateşe verdim bu gece
Rahmi yırtıldı karanlığın
Turuncu bulutlar sağdım ellerimle
Portakal kokulu yağmurlar getirdim sana
Kavruk dudaklarını göğe doğrult
Ve omzunu bana yasla

gidip gelir aklım
yorgun düşerim kilometrelerce
fırtınalar da benim
durgun yağmur birikintileri de
bir kuşu öperim uzaktan
yıldızlar ufalarım doysun diye

Bir deli gömleğidir hayat
Sımsıkı sarmalamakta bizi
Elimiz kolumuz bağlı
Üstümüzde bir kamyon adam
Ve ağzımızda
Leblebi şekerini andıran

Hırıltılar yükseliyor ciğerlerimden
Bir köpek taze ete susamış gibi
Kavradım dişlerimle dudaklarını
Müstehcen sözler fısıldadım kulaklarına
Yüzünde anlamsız bir kuşku
Yapma diyorum bunu yapma!

İstanbul vertigolu bir balık
galsaması kızıl
tüylü bir yarık
kapılıp başdöndürücü akıntılara
etimizi tuzuyla dağlamaktadır

Başı dik sevişmelere hasretim
Kalbimi sıkıştıran dokunuşlara
Ben bilirim ki sevmek
Yarasına el sürmektir aşkın
Ve gıcırdatmaktır dişlerini
Sabaha karşı

camlar kırılır beynimde
imgelerim en zayıf yerinden yırtılır
karga sesleri gecenin kuytusundan sızar
bacağı kırık bir atın gözlerinden süzülür ay
çetelesini tuttuğum müebbet sevdam

Darağacına gidiyor
Fidan boylu bir militan
Kırılacak en ince yerinden
Saliseler içinde boynu
Ve gözlerinde hala umut
Yaşamı son bulurken

Tütün sarmaktan kararmış parmaklarım
Arşınlıyor iki büklüm olmuş kulları
Toprağın yedi kat dibinden geliyorum
Dilimde petrol kokan tümceler
Üstüm başım pas içinde
Silkelendim