Hiç kimseye anlatamadım derdimi.
Derdimden alamadım kendimi.
Bir insan bir şeyi candan sevdi mi,
Esiri oluyor derdin, esiri! ! !
Yıllar sonra bir grup insan,
Bastım gaza, ver elini
Adana’dan Karataş’a.
Şöyle bir tur attım
Sahil boyunca bir ileri, bir geri,
Sonra arabayı park ederek
Girdim balıkçıdan içeri.
Yanarım halime, boşadır emek,
Bireyci insanlar suçluyor beni.
Birlikten doğacak kuvvet ararım,
Bireyci insanlar suçluyor beni.
İleri insanlar "kalite" diyor,
Ah sevgilim,
Seni çok seviyorum.
Taa..nereden çıktık biliyor musun?
Taa.. nerelerden geldik buraya.
Buralara gelirken neler geldi başımıza.
Karanlıkta yürüdük yıllarca.
Benim bir sevgilim var,
Gözleri ne kadar güzel.
Sevgiden yapılmış özel.
Benim bir sevgilim var.
Aslan gibi pençeleri,
Evet, terk ederim, terk edersin,
Biliyorum sen her şeyi edersin.
Bu bir seçenek ise yapalım hesabını,
Sonuç olumsuz ise anmayalım adını.
Bir şey söyleyeyim sana gerçek olan,
Bir fidan düşün, küçücüktür ilk önce.
Her yerde ararım, aldım kokunu.
Herkesten sorarım, duydum sesini.
Arasam bulamam özde eşini,
Ne olur sevgilim, yetiş imdada!
Aldın nefesimi, nefesin yaptın.
Hatırlar mısın sevgilim,
Güneşi anlatmıştım sana?
Ve sen o zamanlar
Çok yorgun kalmış, bitap düşmüştün.
Her taraf çok soğuktu.
Ve sen üşümüştün.
Vız gelir, nedir vız gelen?
Biliyor musun nedir hedefin?
Körü körüne gidilir mi hedefe?
Zaafı olan sadece efe.
Efe olmak güzel, güzel de,
Sonunda olmasın elde bir elde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!