An gelir...
Seni unutur,
Efkar çukurunda boğulurum,
Günden güne yanar,içim kavrulurken.
Bir hiç/i, bir de sahipsizliğinde
Ağlar bu garip gönül senin için son defa ölüyorken,
Bir yürek düşer, yüreğimin üstüne,usulca ve ansızın...
Biçare yüreğimi, filizlendirir ne getirdiğini bilmeden...
Sorgusuz sualsiz kabullenmelerden biridir bu...
Belki karanlık bir sokağın lambası..
Belki de çorak toprağın,yağmura şükredişidir...
...Offf! Bir roman çıkar bu belkilerden bir bilsen,
Geceler...Benim gecelerim...Ah içinde hep SEN olan geceler....
Yakmaz mı beni sanarsın,her gece yokluğunda acılarım...
Kimse su tutmaz, bilmiyorsun değil mi? dudaklarıma...
Rüyalarımda seni bulduğum geceleri sayarım...ve anarım...
Geceler...Benim gecelerim...ah içinde hep SEN olan geceler...
Sustum...
Yine sensiz bir günün sonunda,
Belki ulaşamadığımdan, belkide sana olan tazeliğinden aşkın Sustum..
Hiç anlatamadım,
İçimdeki derin sessizliğin nedenini..
Sustum sadece
Sen,Ben ve Mavi Nehir,
Uzanıp hayallere daldığımız yerin adı,
Boşverişlerimizin,zamanın durduğu yerdir.
Mavi Nehir,
Kıyısında söylediğin şarkılar unutulurmu,
Her şeklini yorumladığın bulutlar; kendilerinden habersiz..
Güneşin, Ayın, Çölün kokusu bulaşmış Leylama,
Lisan-ı halim dipsiz kuyu / AŞK'ı aramaktır...
Gören var mı? .. Desem...
Her yerde O'ndan saklı iziler vardır.
Sanma, Kaybeder mi? Mecnun Leylanın izini...
O'nda Hakkı gören gözler vardır.
Kaç ömür yaşasam dünyaya gelip,
Kaç sokak izi bıraksam takip edilen,
Kaç uyak olursam okursun şiirlerim,
Kaç sevgide seversin beni,
Kaç aşk silinebilirdi gönlünden,
Bende gözlerin kaldı,saklıyorum.
Ruhum açlığını çekiyor senin,
Güller bülbülün,topraksa suyun,
Bense sana sevdalıyım,
Neylerim dünümü dün yapanı, yarınımı yarın,
Neylerim aşkını göstermeyen sümbülün...
Ey Hakkıyla Zikreden Kainat...
Gönlünü toprağa nakşetmiş Ağaçlar,
Bülbülün güle, Gülün bülbüle aşkını haykıran Rüzgar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!