Ömer Akpınar Şiirleri - Şair Ömer Akpınar

Dostun sofrasında hakikate katık olmuş marifet.
Onun mah cemalini en güzel biçimde tarif et.
Bakar kalırsın kendini ondan çekip alamazsın.
O an bir hal olur kendini kendinde bulamazsın.

Öteler açılır, perdeler kalkar, cemal görünür.

Gece bekçisiyim, gözlerde eser yok uykudan.
Ölsem kurtulurum nefse duyduğum kuşkudan.

Azrailin ayak sesi gelir duvar saatinden tik tak.
Kıymetli sermayeme nefsim olmuş benle ortak.

Ecel, insanın boğazına geçmiş yağlı urgan.
Ölüm yakın, insan sermayesinde savurgan.

Hepimiz yer, içeriz; bu nizam dolu acundan.
Rabbim meyveyi eline uzatır dalın ucundan.

Seni bir kez görmek ebediyen bana yetti.
Bilirim nur âleminden bir kudsi davetti.

Medine’nin iki güneşinden biri Ravzada.
En hayırlı kişi medfun kum dolu havzada.

Yedi düvele gösterdiği adaletiyle meşhur.
Gönülleri mest eder, hikmetli dilinde buhur.

Hâlbuki o Enderun tahsili görmüş şehzade.
Her türlü kabalık ve zulümden tam azade.

Nasıl ki insanlar için en güzel ölümse şehadet.
Kurban olmak da hayvan için en üstün ibadet.

İlahi emir gereği yatarlar İsmail Nebi yerine.
Haliyle teslimiyeti bildirir her bir ahiret erine.

Sorumluluktan kaçar; ya ağlar, ya da sızlar.
Mazeret listesinde yer alır, hep imkansızlar.

Anlatırsa her şeyi bilir ve der ki bu sevaptır.
Sorarsan zatına alacağın yine aynı cevaptır.

Kalem siyahtır ama yazı yolu aktır.
Kalemden maksat, yazı yazmaktır.
Kalem tükenir de geride kalır yazın.
Siyah nakışlar üzerini süsler beyazın.

Kalem basit bir araçtır yazı ise amaç.

Köpük köpük denizlere uzanan falezler.
Yolboyu sahilde uzanan mavi körfezler.

Başımızın üstünde uçsuz bucaksız feza.
Dev cüsseli cirmler kuş gibi uçuşur keza.

Yedi düvel bilir, senin vakar ve ihlasını.
Şanına az gelir, bütün dünya tutsa yasını.

Geriden yetişir elleri semada dualar ordusu.
Önlerinde düşmanlardan kurulu dev pusu.