getirdim
ellerim arasında beyaz ölümü
al gel dedi
lazım dedi
getişrmezsen ölürüm dedi
getirdim
sözünde durmadı öldü
kaynaklarda Adatepe'de benimle birlikte gömüldü
ruhumu suçladım hemen
neden yaptım neden
suçladı beni,bende duran onun gözleri
ben yapmadım sen yaptın demekti içimdeki
her gece rüyama girip aksini söylemesi beni engelledi
ama genede
bir kaşık limonla enjekte ettin sen bizi toprağa
senden sonra çok uyudum ben o toprakta
senden tam tamına bir metre yukarıda
aynı yatakta
yıldızpalasta kral berduşluğunda
çık dedin bana çokça
çıktım metrelerce yukarılara
uçtum
kollarımda kanat şeklinde saçlarınla
tamda yakınken kollarına,dudaklarına
bir kaç gereksiz tel engel oldu kavuşmamıza
zaman geçti
kafamda bandajlarla
sonrada denedim yaşamı
ama her denememde kaybettim canlı kalan bir yanımı
ben öleli oldu bir zaman
istesemde öldüremedim cılız bedenimi
.....................................
uyandım uykudan
açtım villanın kapısını
yöneldim verandaya izledim güneşin raksını
arabam hemen yanda eski model bir şevrole
karım uyandı yanında ufak kızım özlemle
beş yaşında o
ben ise otuz beş
ama rüyamda sensin beni bırakıp giden kalleş
Not:gerçek bir yaşam hikayesinden alıntıdır.
hasan ve özlem birbirlerini çok severken
özlem altın vuruştan yaşamını kaybetti
hasan evli ve istanbulda
ben ise hala burada
geride kalanlara bir hatıra
Kayıt Tarihi : 11.4.2006 09:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!