Ölüyüm Şiiri - Büşra Buket Peker

Kimi sevsek; gidiyor.
Kimi özlesek geri dönmüyor.
Ne giden sevilmeyi hakediyor
Ne de kalan sevgiyi hakediyor.
O güldükçe sen agliyorsun
O gittikçe sen yerin dibine giriyosun
Sen o dedikçe onsuzluga alısiyorsun
Onun başkasına bakışlarını gördükçe kör oluyorsun
Bir gün geçiyor sana ömür gibi geliyor
Yavas yavas Umutsuzluğa kapılıyor bedeni
Acı cekiyor ruhu
Çaresizlik sarıyor etrafini,tukeniyor belkide

Onun mutluluğu senin hayatını karartıyor
Sen ona bağlıyken o senden kopuyor
Hayatla savastikca kaybediyorsun
Herşeyin ellerinden gidiyor,ve sen buna engel olamiyorsun
Artık önüne gelene eyvallah diyorsun
Gitmeler seni uzmuyor
Ozlemiyorsun,gidenin gelmesini istemiyorsun
En önemlisi günden güne vazgeciyorsun.
Duygularına hakim değil duygusuz gibisin
Sana zarar verselerde canin yanmiyo
Nefes aliyorsun ama yasamiyosun
Kalbin atıyor hissetmiyorsun
Onun öldüğünü biliyorsun ama kabul edemiyorsun
Yanına gitmek istiyorsun ama yapamiyorsun
Sen onu sevdiğin gün öldüğünü bilmiyorsun
Sen saten ölü biriydin ama bunun farkına varamiyorsun.