Ölüyoruz Üstadım Şiiri - Nurullah Arafat ...

Küçülüyoruz üstadım
Yaşımızın üstünde küçülüyoruz.
Benliğimize yâran olan iç sesimizden,
Gecelerde fısıldayan ezgilerinden,
Sabahları birleştiren sevinçlerinden
Ferâgat ediyoruz.

Geçiyoruz üstadım
Zamane treninin vagonlarında,
Gittikçe yaşlanan adımlarında,
Kaybolan “biz”i bulmak adına,
Çığlık atıyoruz.

Ölüyoruz üstadım
Kendi defnimizden önce ölüyoruz.
Gözümüzü çevirerek duvardaki takvimden,
Kaçarak adeta saatin yelkovan ve akrebinden,
Korkarak belki kendi mâtemimizden,
Uzaklaşmaya hakikatlerin en yücesinden
Yer arıyoruz...

Bir de seviyoruz üstadım...
Çok seviyoruz.
Ama, onu da kirletiyoruz.