Örtbas etmek insani değil unutmadık unutmayiz
Ölüyoruz
Bu ne acı şerbet ki her gün
Biz içiyoruz
Ağaç yaprak döker gibi
yığın yığın dalımızdan dökülüyoruz
Bir çivi misali yamalı yerden sökülüyoruz
Kanı bize reva gördü Soysuzlar
Onlarca yüzlerce günahasızca
Yığın yığın ölüyoruz
Ey soysuz
Sana uymak seni sevmek zorundamiyiz
Senin ile yol yürümek sana tapmak
Köle olmak zorundamiyiz
Bu kadar kusman da neyin nesidir
Telaşın nedir
insanları üst üste yığıp öldürmekten mutluluk mu duyuyorsun
Şöyle bir bakın
yerde ki cansız bedenlere
Sen onlardan daha mi değerlisin
Yoksa onlardan daha mı canlısın ki
Bu zulmü yaptırıyorsun
Allahın yokmu
bu kaçıncı katliamın kaçıncı öldürüşün
Hiç mi ar etmezsin yokmu insanı duruşun
Bugün öldü herşey
öldü ne varsa kına Yak bir yerlerine
Barış öldü kardeşlik öldü mertlik öldü insanlık öldü
Öldü ne varsa
Hayret bir tek sen yaşıyorsun
Yaşa ulan yaşa
dünyanın bir ucundan bir ucuna
Hakaret olmasın
Yarasa gibi maymun gibi
Hala iblis gibi
Çünkü insan değilsin
sen bu güzelim ölümlere laik değilsin
Sakın ölme ölme
ölen bizler olalım
Sen kendini mutlu bil soysuzun oğlu
Varsın biz hergün ölelim...
Memocilo 10.10.2015
Mehmet Ali DemirelKayıt Tarihi : 20.10.2020 10:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YAŞASIN ZALİMLER İÇİN CEHENNEM VE VAR OLSUN MÜ'MİN VE MÜSLÜMAN MAZLUMLAR İÇİN CENNET-İ ALA!
TÜM YORUMLAR (1)