Ölüyoruz Şiiri - Nedim Çekin

Ölüyoruz işte ulan
Ölüyoruz
Öldürüldükçe diriliyoruz
Her yerde ölüyoruz
Her an
Her dakika
Her saniye ölüyoruz

İş'e giderken  ,
Aş'ı yaparken,
Ekmek almaya giderken,
Eve gelirken.
Velhasıl kelam hep ölüyoruz
Öldürüldükçe çoğalıyoruz

Ölüyoruz işte ulan ölüyoruz
Öldürüldükçe diriliyoruz
Adliyelerde,
Zindanlarda,
Hastanelerde,
Hukuğu ararken.
Ulu orta meydanlarda taranıyoruz.

Ölüyoruz ulan 
Umudu düşlerken,
Adaleti haykırırken,
Hüryetimize sahip çıkarken ,
Ana dilimizi konuşurken.

Ölüyoruz ulan işte
Zindanlarda bedenimizi açlığa hibe ediyoruz
Ekmeği almaya giderken alnımızın çatısından vuruluyoruz
Sokaklarda kurşunlanıyoruz
Hudutta bombalanıyoruz
Hep ölüyoruz.
Öldürüldükçe de çoğalıyoruz

Ve yine bombalanıyoruz meydanlarda
Roboskide katlediliyoruz
Zilanda,
Siverekte ve halepçe de .
Bombalanırken bedenimiz.
Kanımız fışkırıyor ârş-ı âlem-e
Biranda dünyası kararıyor Anne ve babalarımızın
Çığlık çığlığa kala kalıyor yürekleri
Ve yeniden doğuyoruz .
Biz öldükçe çoğalıyoruz