Ölüyorum Yerine Şiiri - Bilal Karaman

Zamanın azabıyla baharlar devrilirken
Aşkınla dertlendirdin hazanda gazel benim
Direnmeler nafile perde kapanıyorken
Sen rahat ol bir tanem sıranı aldım senin

Hıçkırıklar doluyor kardelen gözlerime
İnceden ince bir sis çöküyor üzerime
Sözümdeyim her zaman dönmedim dönmüyorum
Değer mi bilmiyorum ölüyorum yerine

Aşkın alaz gölünde sendin tek damla suyum
Üşüdükçe güneşim kendimden korkar oldum
Son günün son akşamı bu gece son yolcuyum
Siz susmayın aynalar ben ne idim ne oldum

Hıçkırıklar doluyor kardelen gözlerime
İnceden ince bir sis çöküyor üzerime
Sözümdeyim her zaman dönmedim dönmüyorum
Değer mi bilmiyorum ölüyorum yerine