Ölüyorum usulca Şiiri - Sinan Bayram

Ölüyorum usulca toprağı ürkütmeden
kefenle mezara girip öyle iz sürercesine
karanlığın düşlerinden arınıp gelircesine
bir ferman yazılır katlime büyürcesine

Ölüyorum usulca mezarı incitmeden
şanlı bayrağımı gökten indirmeden
bedel ödeyerek halkım için
gözyaşlarımı ateşe düşürmeden

Ölüyorum usulca acıları uyandırmadan
dizelerim başkaldırır idam sehpalarına
ah ne sevdalar kurban verildi bu uğurda
hücrelerim hasret kokar gül goncasında

Ölüyorum usulca sevda şafağında
zulmün girdabına dönmeden
aşk için söz bitmeden
sevgimi yitirmeden

Ölüyorum usulca kefenimi kirletmeden
kan gelincikleri biter yollarımda öylece
gidiyorum işte gittiğim yolu eskitmeden
bir gül soluyor gökyüzünü hançerlerken

Ölüyorum usulca gözlerin hecesinde
aşkı fısıldar gönül hanesinden
cesedimi sakladım ay gölgesine
tutulmuşum tutulmanın ötesinde