Ölüyorum oğul,ölüyorum Alman sokaklarında,
ellerimden tutan yok, tut ellerimden.
ölüyor,soluyorum yavrum,
kar tanesi gibi yavaş yavaş düşüyorum toprağa.
Oysa memleketimde bir bahar sabahı
gün ağarırken düşmek vardı
gün ağarırken düşmek toprağa
gömülürçesine oğul gömülürçesine düşmek,
ve memleketime doğru uçmak isterdim
uçmak, yaylaların tepelerine uçmak,
uçmak isterdim oğul uçmak,
lahana tarlalarına
fındık bahçelerine
uçmak dere tepe demeden
uçmak isterdim yavrum
ve yitip gitmek derelerde,bayırlarda
ve toprak olmak isterdim oğul mis gibi toprak
senin yürüdüğün yollarda toprak..
ilhan PARÇALI
16/04/2012
İSTANBUL
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta