Ölüyorum hayatımın tek gerçeği bu!
Ölüyorum!
Bu bir haykırış değil
Bu bir anlamsızlık!
Bu içine düştüğüm bir tür kaos
Bu bir tür bilinmezlik, belki tuhaflık, iradesizlik bilemiyorum
Ama ölüyorum
Bak şu solan yüzüme!
Altında çoktan çürümeye başlayan bir ruh var
Ölüyorum işte ve uzaklaşıyorum her şeyden
Elimden kayıp gidiyorlar tutamıyorum
İşte o zaman daha çok ölüyorum
Balon emeklerin gölgesinde sırtıma yüklenen ederinden fazla minnet borcuyla
Saçma biliyorum üstelik etrafa saçmak istediğim türden bir saçmalık bu!
Ölüyorum, herkes gibi
Ve sanırım bu kötü bir şey değil
Bak! Mustafa da öldü, ben ölmüşüm çok mu?
Fatma DoğuKayıt Tarihi : 13.3.2024 22:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!