Ölüyorum Belki Şiiri - Y Emre Atmaca

Ölüyorum belki
Beklide, meçhul bir ölümün peşi sıra koşuyorum,
Beni de al yanına diye
Deliler gibi şiir yazıyorum şimdi,
Hayatı yalnızlığıma anlatmak için
Beklide, son zamanlarımı mısralarıma anlatmak için
Mısralar ağlıyor ben yazdıkça
Ve kalemim düşüyor, titrek, buruşmuş ellerimden

Ecelim gelip’te, göçünce bu dünyadan
Artık gökyüzü ağlamayacak şiirlerimle
Ve artık yağmurlar görmeyecek gözyaşlarımı
Ben ölünce,
Bu göz yaşlar terk edecek beni
Ve ben ölünce, Belki de
Bu şiirler okunacak yokluğumda
Belki de bensizlikte gecelerim yalnız kalacak
Ve ben ölünce
Bir sürü insan ağlayacak ardımdan, sahte gözyaşlarıyla
Benim isteğim nedir biliyor musunuz?
Siz ağlamayın
Ardımdan ağlar gecelerim
Hep yağmurlara ağlıyordu,
Şimdide benim yokluğuma ağlar geceleri