Ölüyorum babam
Her gün biraz daha tükeniyorum
İçim eriyor, üşüyorum
Yüzümde bir maske
Arada gülüyorum
Sonra aynaya bakıp
Sen kimsin diyorum
Kendimi tanımıyorum baba
Kimseyi istemiyorum yanımda
Yemek, ekmek aş istemiyorum
Toprağında olmak istiyorum
Orada kalmak istiyorum
Çiçeklerinin kokusunu
Sen diye içime çekmek istiyorum
İki bayramdır yaptığım gibi
Mezarının taşını öpüp
Başıma koymak istiyorum
Seni özlüyorum baba
Kimse anlamıyor beni
Herkes kendi derdinde
Aç mısın açık mısın sormuyorlar
Sakın merak etme sen
Çok şükür baba
Açta değiliz açıkta değiliz
Tek açlığımız sensin babam
Tam yüz otuz üç gündür sensizim
Saat dokuzda kapıyı çalan yok
Canım kızım diyen yok
Rüyalarımda olmasa
Rüyalarıma gelmesen
Ne yapardım baba
Beni sakın bırakma
Seni çok çok çok seviyorum
Bin yıl sarılsam da doyulmazsın
İlknur ErKayıt Tarihi : 8.2.2007 17:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlknur Er](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/08/oluyorum-babam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!