Ölüyorum anne Şiiri - Hatice Nayır

Oyuncak bir ördekle birlikte
Yüzdürüyorum artık hayallerimi,
Bir tahta atla...
Kollarım nerde anne
Ben nerdeyim?
Hani gülen yüzü dostumun?
Zafer işareti yaptığı
O insancıl elleri nerde?
Oysa Kobane bekliyordu bizi
Daha kütüphane kuracaktık
Söz vermiştik çocuklara
Kitaplar, oyuncaklar, giysilerle
Dünyalarını aydınlatacaktık.
Katliamlarda kararmış yüzlerine
Işık olacaktık birazcık da olsa...
Gidemiyorum anne
Kimbilir hangi köşede kaldı bacaklarım?
Göremiyorum,
Gözlerimde şarapnel parçaları...
Ölüyorum anne, bak
Onlarca dost yüreği
Paramparça...
Çevremde onlarca ceset...
Yine de
Gözüm arkada değil anne
Kobane yalnız değil artık
Kobane sizlere emanet...