Ölüyorum Şiiri - Nedim Kardaş

Gece yaklaşıyor
Gölgeler genişliyor avlusunda kederin
Uyumak için bekçi gözler
Damlıyor cılız yaprakların gövdesine
Ve gece yaklaşıyor
Sokaklar bomboş, çocuklar evlerine dönüyor.

Armonik bir dalgadır denizin sesi
Duyuyorum, çitrefil bir eldir tenimde
Toprak çatırdıyor, damlar yağmuru beklemekte
Ve dişlerimle kazıdığım dudağımdaki mezarlıkta
Ölmeye meydan okuyorum
Yine de korkuyorum.

Gece kabuk değiştiriyor
Öfkesi havaya karışmış renk saydamlığının
Kulpluksuz pencereler, gölgesinde yaşlı gözler
Yolunu bekliyor, içimde musalla taşı harabe evler
Ve aksi yalpalıyor çehremde umudun
Kana dönüşüyor ruhumdaki ter damlacıkları
Ölüyorum sanki
Ölüyorum
Sokaklar bomboş, çocuklar evlerine dönüyor.