Ölüyorum Şiiri - Murat Güngör

Gittikçe yaklaşıyorum
Hiç bu kadar yaklaşacağımı bilmezdim
Bu erken öleceğimi
Bu kadar çabuk ölümün beni bulacağını
Bilmezdim
Yürümekte zorlanıyorum
Canım acıyor
Her geçen saniye hayattan kopuyorum
Her anımın değerini şimdi anlıyorum
Ölüyorum
Ne korkunç birşey bir bilseniz
Ne hesapsız bir anda gelliyor bu ölüm
Tam hayatım bir düzene girdiği anda
Çaresi bile olmayan birşey oluyor
Ölüyorum
Herkesle vadalaşmaya çalışıyorum
Sevdiğim kızla, anam, babamla
Vedalaşıyorum bütün dostlarımla
Ölüyorum
Bir kar tanesi gibi eriyorum
Yok olmaya yüz tutmuşum
Nasıl öleceğim acaba
Uyurken mi?
Uyanıkken mi?
Hayatın cilvesi işte
Ölüyorum
Gittikçe çaresiz ve bitkin kalıyorum
Son defa gülüyorum bütün sevdiklerimin yüzüne
Ölüyorum artık elveda