Ağır ağır yürüyorum hayatın içinde,
Kimi zaman düşüyor, yaralanıyorum,
Kimi zaman yaralarımı sarıp, dağılan beni topluyorum.
Karanlık sokakları, göz yaşlarımla aydınlatıp, yanlız başına yürüyorum.
Gözlerimden akan yaşla ve yüreğimdeki acıyla
Tükettim umutlarımı yanlızlığın sokağında,
Yavaş yavaş, sessizce eriyorum, tükeniyorum...
Kimse bilmiyor ama ben ölüyorum.
Kayıt Tarihi : 7.1.2009 11:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
nesir...
başarılar...
TÜM YORUMLAR (5)