Ağlıyorum!
Sessizce dolaşırken hayatın damarlarında
Bir akyuvar gibi kendimi feda ediyorum
Sonbaharı sevmezler bir de
Benim ondan başka dostum yok diyorum
Benim gibi feda ediyor tüm yapraklar kendini
Yeni bir bahar yaşansın diye.
Ben de kendimi feda ediyorum işte
Aşk bende canlansın diye
Evleniyorum!
Ölümle nikahım kıyılıyor bugün
Bir çanta yaptım kendime
Cesedim sahipsiz kalmasın diye
İçine bembeyaz gelinliğimi yerleştirdim
Gözyaşlarımı bir şişede biriktirdim,
Ve bir de not bıraktım
Mezarıma dökün diye.
Eee kolay değil ölümle evleniyorum
Ellerim şimdiden üşüdü
Kalbim de yavaşladı gibi
Belli belirsiz bir hayal görüyorum
Azrail yanaştı, anlıyorum….
Korkuyorum!
Ölmekten değil de, ölememekten…
Yine boynumu bükmekten;
Duvarlarına yosun yapışmış sokaklarda,
Yürümekten, hayal edinmekten
Sonra da yine kaybetmekten korkuyorum.
Issız bir yer burası buradan korkuyorum.
Sessiz dağlar yol verin ölüm yolcusuyum
Bir dağın serin kuytusuyum
Uzaktan bakana ürkütücü
Yanına varana esenlik veren
Ve kendi hep gölgede gezinen.
02.01.2009
Cuma
Kayıt Tarihi : 2.1.2009 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
Özkan Öcal
Ateşe dayanacağın kadar
Filistin, sadece adı acı dolduruyor insanın içine
İnsanlık merhamet kalmamış, kısaca Filistin'e
Hemde şu boş, fani, geçici dünya yerinde
Zulme bakıcıysan, yaşaman, var olman, ne diye...?
Çocukların günahı ne...?
Bombalar atılır bir bir her savaşta,
Canım, günahsız, suçsuz, güzelim çocukların yüreğine
Söyleyin ey insanlar! ama insan gibi insan olarak!
İnsanlık denen o güzellik, bunun neresinde...? ? ?
Zulüm çekiyorsa çocuklar yaşadığımız gezegende...
Her hesap sorulur elbet
Bana,
Sana,
Ona,
Bize,
Size,
Onlara,
Ve herkese
Bu Dünya'da olmasa da, kaçış yok ötesinde...!
Ateşe dayanacağın kadar, zulme gözlerini yum,
işte aynen öyle...!
Herkes aynı görüşte
Ve herkes seyirci yapılan zulme
Bana sorarsan,
İnsanlık yok bunun hiç bir yerinde!
Ve bir hiçsin,
Bir hiçte olamazsın, olmak istediğin yerde,
Kim odun olmak ister ateşin yandığı yerde?
Derler ya; 'Her koyun, kendi bacağından asılır', o yerde...
Ateşe dayanacağın kadar, zulme gözlerini yum,
işte aynen öyle...!
(21:58 28.12.2008)
Şiir: Özkan Öcal
-----------------
Bu şiirin hikayesi:
Vicdanının sesini dinle
Boyun eğme zulme
Eğdikçe eğilirsin,
Eğrildikçe zorlaşır doğrulman
Zulm var olduğu sürece...
Birlik, beraberlik bir çaredir
Vicdanının sesini ulaştır kardeşine...
TÜM YORUMLAR (9)