Ölüyorum Şiiri - Mete Dayı

ölüyorum
gülümse
baktığın en uzak yere
ötelere kederle
efkarın var
bu gün içimde
zorluyor yokluğun
ansızın sinsice

özlem sinsi
hançer
sızlatıyor bedenimi
sana
senin için
bu geceyi
kadehleri ağlatacağım

karanlığın kapısında
gölgen efkarlı
gözlerin güneş değil
son nefesimde de
sen kanayacaksın

ölüyorum
kapı aralığında
gölgeler
gün gözlerinle
batar
ufku kaplamış
hayalin
dallar kırılır
aynalar parçalanır
kapı aralığında
nefesim
gölgeler ağlaşır
yüreğimde sürgün
bakışlarımda
kapkara
ölüyorum

buralar solgun
buralar viran
kayıp sokakların
yorgun özlemi
bitkin hasreti
ölüyorum

kapı aralığında
uzaklar yakın
yakınlar uzak
sevdan kaçak
gölgeler soluyor
can çekişirken
ışıklar

gül yüzünde tebessüm
ölüyorum
gülümse…
gülümse ötelere…
ben seninle gidiyorum

ardımda kalsın
binlerce mısra
ben seni alıp
gidiyorum
karanlıklar ülkesine
yüreğimde
sevgiye aç
bir çocuk
yanaklarımda tomurcuk
gül
hep seninle
açmayı bekler
ölüyorum…