Parmaklarının arasından sızıyor ölüm
Toprak gibi gülüşünde çürüyorum
Anlatılmaz bir sızı çöküyor ufkuma
Annem ağlıyor gizlice
Güllerim tek tek hasat ediliyor
Aşkın bir tek ölüm sebebim oluyor.
Uzaklardan bir türkü çalınıyor cesedime
Sarhoşların kadehi ahım ile doluyor
Vuruyor bıçağı şah damarına hayatın
Bir kadın çığlıklara boğuluyor istiklalde
Kan revan küfürler süzülüyor damarlarından
söylenti sevdalısına kaçışın cezasıymış.
Fırtınanda savruluyorum deli kadınım/adamım
Bir öpüşün güneşler doğuracakken
Bir küsüşün dünyama kıyameti getiriyor
Suskunluğun çöktüğü yollarda yürüyorum
Gölgeni arıyorum kötü şarap şişelerinde
Ve sana hep yeniden vuruluyorum. Ölüyorum
Kayıt Tarihi : 7.4.2022 12:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Koç](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/07/oluyorum-145.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!