Unut diyordun ya beni, vazgeç dediğinde sadece dilin söylüyordu aslında.. oysa yürekte yatan sevgine söz mü geçerdi? Dinlermiydi seni? ....
Gözlerinde kimseye belli etmediğin, yüreğine akıttığın yaşları.. sadece ben görüyordum.. Senin için tükenmişti şiir yazan kalemin...
Söz geçmesede gönlüne unut diyordun işte..... Yaktım dediğin anıları satır satır istiyordun benden...
Gurur muydu sence bu? İhtiras bırakmış yüreğinle.... diline dolanan matem miydi?
Sen benden gitmiş olsanda,en azından aynı şehirde yaşiyoruz.. Gökyüzüne baktığımda derin bir nefeste aynı havayı solumak,senin kokunu çekmek gibi.. bu şehirde seni sensiz yaşamak..canımı en çok yakan....
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta