Ölüyorum Şiiri - Feridun Karaca

Unut diyordun ya beni, vazgeç dediğinde sadece dilin söylüyordu aslında.. oysa yürekte yatan sevgine söz mü geçerdi? Dinlermiydi seni? ....
Gözlerinde kimseye belli etmediğin, yüreğine akıttığın yaşları.. sadece ben görüyordum.. Senin için tükenmişti şiir yazan kalemin...

Söz geçmesede gönlüne unut diyordun işte..... Yaktım dediğin anıları satır satır istiyordun benden...
Gurur muydu sence bu? İhtiras bırakmış yüreğinle.... diline dolanan matem miydi?

Sen benden gitmiş olsanda,en azından aynı şehirde yaşiyoruz.. Gökyüzüne baktığımda derin bir nefeste aynı havayı solumak,senin kokunu çekmek gibi.. bu şehirde seni sensiz yaşamak..canımı en çok yakan....

Hala kulağimda çinlayan sesin gecenin karanliğina bırakmışım.
Saatin yel kovanına takilmiş sensiz geçen günlerim... Bir ağit olmuş adının her bir kelimesi..sensiz hayal bile olsa yaşiyorum seni...

Bizim sevgimiz bu kadar kolay mıydı? Yüreğimden koparttığın çiçeğin ömrü kadar mıydı? Hiç solduramadığın...
Ellerimiz hiç ayrılmayacaktı hani... söz vermiştik aşkımıza hiç bitmeyecekti.

Mevsimler geçecek ve her mevsim bizim simgemiz olacaktı..üzerimize yağan kar ve yağmur, şahit olacaktı ömrümüze...
Bu yüzden hiç istemiyorum ıslanmayı..anılarını hep yaşiyorum..
Ben yinede hep senin ölüyorum... Ölüyorum..