Ölüyorum Şiiri - Gizem Ebrar Çaylak

Başı bulutlu dağlar arasına ben koydum kendimi
Dağılır sisler dedim, buz tutmaz, bahar gelir
Güneşi batıdan mı doğurmaya çalıştım?
Kış geldi; soğuk, buz her yer.

Özgürlükten bahsediyorsun, ne diyorsun?
Beni kafes içine almaya çalışan sensin
Baskın olmak bu kadar önemli mi?
Bireysel menfaatler bu kadar önemli mi?
Ölüyorum.

Yirmi iki yaşındayım, bir laf duydum bugün
"Kapanmayan yara yoktur; en kötü, toprak kapatır."
İnsanım, toprağa meyilliyim, gidesim var
Üstelik böyle boğulurken daha çok.

Kaybetmek üzereyim, yaşamayı...
Elimde bir tutam yaşam, daha fidan
Yüklemeyin üzerine öyle ağır hisler
Boynum bükülüyor, kırılır dallarım
Ölüyorum.

Bir gün bu şiiri okursan bil ki
Aptal değilim, neyin ne olduğunu bilirim
Ama bir süre Polyanna olmuşum
Bazen tutar öyle beyinsizliklerim
Ama unutma, ölüyorum.

Kimseye anlatmayacağım bu sefer
Yardım istemiyorum
Yeniden başladıkça batıyorum batağa
Hakkınızı helal edin, başaramadım.
Ölüyorum.