Kara bulutlar çöktü üstüme.
Ben yine bugün yastayım.
Kan doldu iki gözüme.
Ben yine sana yastayım.
Aldım defteri kalemi elime.
Ben yine sana yazmaktayım.
Dur desem de kendi mecalime.
Ben yine bugün yastayım.
Benim derdimi kimler bile.
Ben yine bugün vuslatta'yım.
Güneş doğdu yine üstüme.
Ben yine bugün ayaktayım.
Dur desem de kendi kendime.
Durmak bilmez bir yoldayım.
Al bu emanetini yeter ki iste.
Yaşadıkça zaten ölmekteyim.
25.03.2014
Salih GörmezKayıt Tarihi : 2.9.2018 13:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salih Görmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/02/oluyorum-120.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!