Ölüyorsun
Dışarıdan ne kadar yaşıyor görünsen de
Kaçıncı cenazen kalkıyor içinde
Kimseler bilmese bile
Ölüyorsun
Gecenin zifir karanlığı gibi ruhun
Kalbin geçmişteki her şeyi gömen mezarlık
Kim bilir daha ne kadar sürecek bu yalnızlık
Yine de yaşıyorsun
Attığın her adımda daha da dibe vuruyorsun
Zihninde ona söyleyemediğin sözlerle
Sonunu göremediğin derinlikte boğuluyorsun
Kayıt Tarihi : 2.9.2021 23:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ölmek
![Mehmet Ervural](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/09/02/oluyorsun-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!