Ölüyormuşum Şiiri - Emrah Polat

Kimsenin yoktu haberi,
Benim bile.....
Oysa ne güzeldi hayat,
Vurdum duymaz tavrım,
Geçmek bilmeyen sıkıntılar,
Sabahladığım geceler,
Yaşadığımı sandığım aşklarım,
Bir de çay ve sigaram.

12 senedir toz konduramasam da kendime,
Ben aslında onbirimde ölmüşüm,
Dün öğrendim tesadüfen.....
Katilim cehalet olmuş,
Bir de emanetlerini koruyamayan annem ve babam...........

Şimdi suçlu arıyorum,
Arıyorum da ne fayda,
Yalan oldum şu genç yaşımda,
Yaşıtlarım günah işlerken.
Ben azıcık imanı olan kalbimle.
Bir umut diye dileniyorum,
O da Nasrettin Hoca misali,
Ya tutarsa diyerekten......