Şimşekler yalıyordu gökyüzünü
Benim aklım seninle doluydu
Yüreğim kapılarında kalıyordu
Senin bundan haberin olmuyordu.
Şimşekler yalıyordu gökyüzünü
Bin yıldırımlar düşüyordu yüreğime
Bana mısın demiyordu bütün kanı akıyordu
Akıyordu akıyordu ölmüyordu.
Şimşekler yalıyordu gökyüzünü
Sırılsıklam bir yetim çocuk gibiydim
Yıldırımlar düşüyordu ölüyordum ölüyordum
Ölüyordum ölüyordum diriliyordum.
Kayıt Tarihi : 5.7.2021 11:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!