Hayatımın en kuytu köşelerinde dolaşıyordum.
Yalnızdım,kimsesizdim.
Yağmurun toprağa koşan damlalarından,
Usanmadan Güneş’i kovalayan Ay’dan,
Ve geçirdiğim uyku misali zamandan
Aşkın intizamını anlıyordum.
Denizlerin en pervasız dalgalarında yaşıyordum.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta