Ölüyor Şair Şiiri - Erdal Alga

Bir şair ölüyor burda
Laf olsun diye işte.
Bir şair ölüyor burda,
Çirkefin içinde, sessizce.
 
Bir şair ölüyor,
Tanrının halka arz ettiği ilk senette.
Bir şair ölüyor,
Tanrı dinini tasfiye ettiğinde.
 
Bir şair ölüyor burda,
Hasret içinde, güler yüze, tatlı dile.
Bir şair ölüyor burda,
Küçük düşüncelerin, hesapların kodesinde.
 
Bir şair ölüyor burda,
Kendi kendine ürettiği hapiste.
Büyük planlar çarpıyor hiçliğe,
Hiçliği hazine belliyor kendine hazince.
 
Bir şair ölüyor burda,
Sırat köprüsü ip-ince.
Pamuk ipliğinin ucunda yaşam,
Riski marjla azaltsan ne azaltmasan ne.
 
Bir şair ölüyor burda,
Eski ve yüce sevdalar toplamı bellekte.
Engin uzay boşluğu yürekte
Ve kötü bilanço hayat raporunun ekinde.
 
Bir şair ölüyor burda,
Onluk hiçbir şey yok bu şehirde.
İklimde onun değil burda, bitki örtüsü de.
Bu şehrin bitirilmiş öyküsü,
Yüzlerdeki yalın yalan örtüsü de.
 
 
Bir şair ölüyor burda,
Şaşalı ırlarını söyledi, şirin şiirlerini de.
Sevdaya bir kez daha prim verdi, prim ödedi.
Bir kez daha şans tanıdı ona ve kendine,
Şanssa onları tanımadı.
Otostop çekiyordu sevda geceleri bu iklimde de.
Sevda peşkeş çekiyordu kendini iktidarin şehvetine.
 
Bir şair ölüyordu burda
Ancak bir başka şair ağlıyordu onun için
başka bir şiirde.
Kıs kıs gülüyorlardı şaire,
Yüreğinin sesini kısmıyor diye.
 
Bir şair ölüyor burda,
Helvacılık sektörü gelişmekte,
Ve gülücükler var milli gelirde.
Bir şair ölmüş milli gider ne!
Bir şair ölmüş kime ne!
Hayat damarlarımızdan biri kopmuş acil serviste,
Ve acil servis yok yerinde,
Bir halka arzın son gününde.
 
Bir şair ölüyor burda,
Kalpler tamamen hurda.
Beş yeni kalp alınır,
Eski seven bir kalp verilir yerine,
Eskicinin söylevinde.
 
Bir şair ölüyor burda,
Bu densiz şehir benden izli,
Kaybeder yürekli şairini.
Bir şair ölüyor burda,
Mekanı gönüller olsun.