Üst üste koyunca yaşananları,
Koskoca bir hayat oluveriyor.
Nedamet kaplar sa tüm zamanları,
Boynumuzda vebal kalıveriyor.
Çırpındık ca dibe batan gureba,
Umut diye bakar çöken seraba.
Bir kez dönüp dese felek meraba,
Kim? Selamı ondan alıveriyor.
Güçlü gücün komaz kimse almaya,
Bir kırıntı dahi ele kalmaya.
Ömrü başlayınca zeval bulmaya,
Dünya telaşına dalıveriyor.
Geçmiş anılarda devreder acun,
Ne kadar uğraşsan bitecek gücün.
Ödlek dahi senden alacak öcün,
Kaçıp saklananı buluveriyor.
Durmuşoğlum sende direnme boşa,
Kırılır her çömlek çarpınca taşa,
Yazılan geliyor sağolan başa,
Canlı değil mi bu? ölüveriyor.
Kayıt Tarihi : 21.3.2014 15:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/21/oluveriyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!